به گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی خراسان رضوی، گلی شادکام، پژوهشگر حوزه میراث فرهنگی ناملموس خراسان رضوی افزود: «جعفرقلی زنگلی، پُرآوازهترین شاعر کرمانج شمال خراسان است که با گذشت نزدیک به صد سال از درگذشتش، اشعارش همچنان زینت بخش مجالس شادی و محافل عرفانی بوده و بخش با ارزشی از گنجینه شفاهی هنرمندان کرمانج و مردمان این خراسان است. اشعار وی نه تنها منبع الهام شاعران که تاثیر فراوانی نیز بر هنر اجرای موسیقی و ترانه کردی این خطه گذاشته است.»
او گفت: «جعفرقلی زنگلی متولد روستای گوگان قوچان و از طایفه زنگلان بوده که بر اساس آنچه در اشعارش آورده، در فاصلۀ سال های 1266 تا 1304 هجری قمری شعر میسروده است.»
شادکام تصریح کرد: «جعفرقلی در اوایل جوانی عاشق دختری به نام \"مِلواری\" شده که نام او را در بسیاری از اشعارش آورده است. همین عشق مسیر زندگی او را عوض میکند، همان طور که زندگی بسیاری از عرفا را تغییر داد. این دگرگونی روحی و به دنبال آن آوارگیها و سفرهای فراوان و تحصیل علوم دینی و آشنایی با قرآن و متون ادب فارسی سبب شد که امروزه او را انسانی عارف و صاحب کمال و شاعری صاحب سبک بدانند.»
او اظهار کرد: «موضوع اشعار جعفرقلی زنگلی عمدتا عاشقانه و عارفانه است، مذهب او مانند تمام کردهای شمال خراسان شیعه اثنی عشری است و در اشعارش مدح ائمه معصومین(ع) موج می زند و به حضرت عباس (ع) ارادت خاصی داشته است.»
این پژوهشگر حوزه میراث فرهنگی ناملموس خراسان در مورد مضامین این اشعار یادآور شد: «او مانند بسیاری از کرمانج های خراسان با زبان های ترکی و فارسی و عربی آشنا بوده و به این چهار زبان نیز شعر سروده است. این شاعر نامی نوازنده ای چیرهدست دوتار نیز بوده است .»
او گفت: جعفرقلی تخلصهای گوناگونی مانند\"جعفرقلی، جعفرقلی بیچاره، جعفرقلی عندلیب، جعفرقلی مختار، جعفرقلی زنگلی و کردو\" برای خود اختیار کرده است.»
محمود طغرایی، مسئول دفتر ثبت اداره کل میراث فرهنگی خراسان رضوی نیز گفت: «نقش اشعار جعفرقلی زنگلی در فرهنگ عامه کرمانج های خراسان»،در راستای شناسایی و معرفی مواریث فرهنگی استان و با توجه به تاثیر معنوی این شاعر در شکل گیری سیمای میراث فرهنگی ناملموس کرمانج های خراسان به شماره 1532 و در فهرست میراث فرهنگی ناملموس به ثبت رسید.»
انتهای پیام/
